τρωξάρτης

-ου και επικ. τ. γεν. -αο, ὁ, Α

(ως χαρακτηρισμός ποντικού) αυτός που ροκανίζει το ψωμί.

[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. τρωξ- τού τρώγω* (πρβλ. μέλλ. τρώξ-ομαι) + ἄρτος].